از بین حوادث و آسیب های گوناگونی که زندگی ما انسان ها را تهدید می کند، حوادث رانندگی از شایع ترین آن هاست که سالانه جان بسیاری از مردم جهان را می گیرد. اهمیت سوانح ترافیکی تا حدی است که  WHOعنوان “Safe Roads” را برای روز جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۴ توصیه کرد و در ۲۱ هدف خود به مساله کاهش سوانح و حوادث تا سال ۲۰۲۰ اشاره کرده است.

بررسی ها در آسیا نشان می دهد، حوادث ترافیکی یکی از پنج علت اصلی آسیب کودکان است. کودکان در پی تصادفات جاده ای دچار برخی از اختلالات روانی مثل ترس، استرس و مشکلات رفتاری می شوند. همچنین حوادث ترافیکی، هزینه های مستقیم و غیرمستقیم فراوانی بر اقتصاد ملی کشورها و قربانیان حادثه تحمیل می کند که شامل: هزینه های معلولیت دائمی، محرومیت از فرصت های آموزشی، مراقبت های بهداشتی، تعمیر وسیله نقلیه و هزینه غیبت از کار است. به این هزینه ها باید هزینه های اقتصادی طولانی­ مدت مرگ زودهنگام، توانبخشی، از دست رفتن سال های زندگی توام با سلامتی کودکان و ناتوانی برای کار را باید اضافه کنیم.

کودکان به دلیل ویژگی های جسمانی، روانی، رفتاری، الگوی مواجه، الگوهای بازی و زندگی در محیطی که بزرگترها برای خود ساخته اند، از گروه های آسیب­ پذیر در ترافیک هستند. به طور کلی سه نوع راهبرد برای پیشگیری از حوادث کودکان شامل محیطی، والدینی و آموزشی وجود دارد.

در رابطه با راهبرد آموزشی، تمهیدات بسیاری اندیشیده شده است که از آن میان می توان به پارک (شهرک) های آموزش ترافیک اشاره کرد؛ محیط هایی که با ماهیت و اهداف آموزشی شکل گرفتند و میزبان حضور کودکان و خانواده ها هستند.

همچنین مربیان در مهدهای کودک، پیش دبستانی ها و معلمان در مدارس می توانند با در اختیار داشتن محتوای مناسب و به کارگیری شیوه های مناسب، نکات ایمنی و مهم در عبور و مرور را به کودکان آموزش دهند.

تعریف عابرپیاده

در ماده ۱۳ آیین ­نامه راهنمایی و رانندگی مصوب سال ۱۳۴۷ پیاده بدینگونه تعریف شده: پیاده شخصی است که بدون استفاده از هر نوع وسیله نقلیه موتوری یا غیر موتوری حرکت می­کند. آغاز و پایان تمام سفرها به صورت پیاده انجام می­ گیرد. به  عنوان مثال برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس یا اتومبیل پارک شده، یک سفرپیاده است.

تکالیف عابران پیاده در قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی

ماده ۲۱۵ آئین نامه راهنمایی وظایف نه ­گانه­ ای را برای عابرین پیاده برشمرده که عبارتند از:

• درمحل ‌هایی که پیاده ­رو وجود دارد از سطح سواره ­رو استفاده نکنند.
• در محل‌هایی که پیاده ­رو وجود ندارد یا در صورت وجود، به دلایلی غیر قابل تردد باشد باید از منتهی‌الیه سمت چپ سواره ­رو و عکس جهت حرکت وسایل نقلیه، عبور نمایند. (به این ترتیب می­توان خودروهایی که از روبرو می ­آیند ببینند.)
• برای گذشتن از عرض راه‌، تنها از گذرگاه‌های پیاده‌، پل‌های هوایی و گذرگاه‌های زیرزمینی مجاز عبور نمایند.
• از دویدن‌، پریدن و ورود ناگهانی به سطح سواره­رو خودداری کرده و مراقب حرکت وسایل نقلیه‌ باشند.
• از حصار آزادراه‌ها نگذرند و در بزرگراه‌ها و خیابان‌ها از لابلای درختان و گل­بوته‌های حاشیه و میانه راه عبور نکنند.
• در تقاطع‌ها با روشن شدن چراغ سبز عابر، حرکت نمایند و هنگامی که چراغ عابر قرمز بود، عبور نکنند.
• از موانع و خط­ کشی خطوط ویژه‌، سواره ­رو خیابان‌ها و میدان‌ها عبور نکنند.
• در بزرگراه‌ها و خیابان‌های اصلی‌، از خارج از گذرگاه‌های تعیین شده عبور نکنند.
• درسواره­ رو خیابان برای سوار شدن به وسیله نقلیه و همچنین صحبت کردن یا خرید و فروش با راننده یا سرنشینان وسایل نقلیه‌، توقف نکنند.

برای مطالعه ادامه نکات ایمنی عابر پیاده می توانید به کتاب موسسه ما در این زمینه مراجعه بفرمایید.

پارک ترافیک منطقه ۴ تهران: بزرگراه شهید باقری، بلوار استقلال، چهارراه توحید، پارک پلیس شمالی، ضلع شمال شرقی، پارک آموزش ترافیک.