تلفات جاده‌ای کودکان در ترافیک

آسیب‌پذیری کودکان در ترافیک، از مقوله‌های مهم در مطالعات شهری به شمار می‌رود. در اروپا، تعداد تلفات جاده‌ای در بین کودکان 0 تا 14 ساله از سال 2010 به شدت کاهش یافته است؛ با این حال، فقط در سال 2020، در جاده‌های اتحادیه اروپا، تقریباً 400 کودک جان خود را از دست دادند و بیش از 6000 نفر در ده سال گذشته کشته شده‌اند.

عوامل خطر برای کودکان در ترافیک

کودکان، کاربران آسیب‌پذیر جاده‌ها هستند که باید از آن‌ها محافظت شود. کودکان هنوز در حال رشد شناختی و فیزیکی هستند و به دلیل جثه کوچکترشان، کمتر دیده می‌شوند. آن‌ها به راحتی می‌توانند به دلیل زیرساخت‌های ضعیف و ناایمن و سرعت غیرمجاز، مستی در رانندگی و غیره، بی‌گناه قربانی حوادث ترافیکی شوند.
والدین در مراقبت از کودکان و همچنین آموزش دانش و مهارت‌های مورد نیاز آنان در عبور و مرور ایمن، نقشی کلیدی دارند.
در طول دهه گذشته، ایمنی جاده در کشورهای اروپایی برای کودکان تقریباً در همه موارد به شکلی قابل توجه بهبود یافته است ، با این حال در سال 2020، 386 کودک در اتحادیه اروپا (EU) کشته شدند

در مقایسه با سایر گروه های سنی، کودکان کمترین میزان مرگ و میر جاده ای را داشته اند و البته بیشترین کاهش تلفات جاده‌ای را نیز در دهه گذشته را به خود اختصاص داده اند.
آمار مرگ و میر جاده ای کودکان 7 در یک میلیون و سایر گروه های سنی 53 به ازای هر یک میلیون جمعیت بوده است. (میانگین سه ساله 2020 تا 2022)

تعداد تلفات جاده ای در بین کودکان از 733 مرگ و میر در سال 2011 به 386 مرگ و میر در سال 2020 کاهش یافته است. (توجه داشته باشید سال 2019 و 2020، همه گیری کوید 19 موجب کاهش رفت و آمد کودکان به مدارس گشته بود). مقایسه بین کشورهای اتحادیه اروپا بسته به شاخص، تصویر متفاوتی را ارائه می دهد. با توجه به شاخص مرگ و میر (تلفات به ازای هر میلیون جمعیت) عملکرد کشورهای شرق اروپا بدتر بوده است، آنها نه تنها در تلفات کودکان بلکه در مرگ و میر سایر گروه های سنی نیز، شاخص بالاتری را نشان می‌دهند مانند لتونی، رومانی و بلغارستان.

انواع حضور کودکان در ترافیک

انتخاب حالت حمل و نقل برای کودک به شدت توسط والدین و سایر خودروها تعریف می‌شود. در اغلب کشورها، کودکان به عنوان سرنشین وسیله نقلیه، دوچرخه سوار، عابر پیاده و یا مسافر حمل و نقل عمومی هستند.
در کشورهای اروپایی، در مقایسه با سایر گروه های سنی، کودکان بیشتر به عنوان عابر پیاده و یا دوچرخه سوار در جاده ها حضور می‌یابند. علاوه بر این، کودکان از جاده ها نه تنها برای سفر، بلکه به عنوان مکانی برای بازی استفاده می کنند. متاسفانه هیچ داده‌ای وجود ندارد. تا بتوان زمان سپری شده یا کیلومتر سفر انجام شده و رابطه با آن با مرگ و میر جاده ای را بررسی و مقایسه کرد.
همچنین نمی‌توان ارزیابی کرد که آیا تغییر در شیوه‌های حمل و نقل در کاهش آسیب‌های ترافیکی کودکان موثر است یا خیر.
یک مطالعه بلژیکی در مورد رفتار حرکتی کودکان (6-14 ساله) نشان می دهد که اکثر سفرهای کودکان با خودرو (46%) و پس از آن با دوچرخه (25%) و به صورت پیاده 19% انجام می شود.